اگر توسعهدهنده/طراح وب باشید، به احتمال خیلی زیاد از وبفونتها استفاده کردید. مثلا نمونه زیر:
@font-face {
font-family: ‘IranSans’;
src: url(‘IranSans.eot’); / IE9 Compat Modes /
src: url(‘IranSans.eot?#iefix’) format(‘embedded-opentype’), / IE6-IE8 /
url(‘IranSans.woff’) format(‘woff’), / Modern Browsers /
url(‘IranSans.ttf’) format(‘truetype’), / Safari, Android, iOS /
url(‘IranSans.svg#svgFontName’) format(‘svg’); / Legacy iOS /
}
کد بالا فونت ایرانسنس رو مثلا به CSS اضافه میکنه و میتونید استفاده کنید. شاید ندونید هر کدوم از این فونت ها چی هستند و چرا اصلا استفادهشون میکنید که توضیح میدم براتون:
- پسوند eot: فرمتی که مایکروسافت معرفی کرد برای استفاده در وب.
- پسوند ttf: فرمت فونتی که اپل اواخر دهه ۸۰ میلادی برای استفاده توی PostScript توسعه داد و اون رو به عنوان فونت استانداردش استفاده میکنه. همه مرورگرها هم پشتیبانیش میکنند به جز اکسپلورر!
- پسوند svg: نوعی از فایل فونت که بر اساس فرمت SVGساخته شده و سافاری در سیستم عامل iOS قبل از نسخه ۵ فقط از این نوع فونت پشتیبانی میکرد.پشتیبانی مرورگرها خیلی خوب نیست از این فرمت فونت.
- پسوند woff: فرمت فونتی که موزیلا چند سال پیش برای استفاده در وب ساخت و کنسرسیوم وب اون رو به رسمیت شناخت از این فرمت بیشتر در مرورگرها مدرن و اکسپلورر ۹ به بعد پشتیبانی می شود.
، اگر اینترنت اکسپلورر ۸ به پایین، مرورگر دیفالت اندروید نسخه ۴.۳ و پایینتر و اپرا براتون اهمیت نداره (که پیشنهاد میکنم بی اهمیت باشه)، میتونید برای تعریف وب فونت در وبسایتهاتون، فقط از فرمت woff استفاده کنید:
@font-face {
font-family: ‘IranSans’;
src: url(‘IranSans.woff’) format(‘woff’);
}
اگر هم مرورگر اندروید ۴.۳ و پایین تر براتون اهمیت داره میتونید فرمت ttf رو حتی نگهدارید ولی پیشنهاد نمیکنم. اینطوری هم کارتون و کدها ساده تر خواهد شد هم میتونید از وبفونتهای با کیفیت در پروژهها استفاده کنید و نگران فرمتهای مختلف نباشید.
فونتهای استاندارد ایرانسنس رو هم میتونید از توی فولدر شر خود شرکت و از فولدر سافتور بردارید و توی پروژههاتون استفاده کنید.
سعی کنید از فونتهای در پروژهها استفاده کنید که یک خانواده باشند و وزنهای مختلف رو داشته باشند و همینطور به درستی برای استفاده در وب بهینه شده باشند.